شعب مصر يُحذر إسرائيل … ستصبحون عبيداً إن أردتم المساس بمصر كما ذُكر فى التوراه

بقلم : أيمن شاكر
نائب رئيس قسم الأدب

في خضم التصعيد الأخير بين مصر وإسرائيل ، لا سيما بعد التصريحات الإسرائيلية التي أثارت مخاوف من إستهداف السد العالي أو التعدي على الحدود المصرية ، برزت تحذيرات مصرية قوية تستند إلى نصوص التوراة نفسها ، والتي تُحذِّر بني إسرائيل من العودة إلى مصر أو التورط في الصراع معها.

– التحذير التوراتي :
تؤكد التوراة في سفر التكوين (46:34) على حظر الاختلاط بالمصريين ، حيث يقول يوسف لإخوته عند دخولهم مصر ” لأن كل راعي غنم رجسٌ عند المصريين” . هذه الآية تعكس التنافر الثقافي والديني بين الشعبين ، وتُشير إلى أن العلاقة مع مصر تحمل في طياتها مخاطرَ الاستعباد والصراع ، وهو ما تجسَّد لاحقًا في سفر الخروج عند استعباد فرعون لبني إسرائيل.

كما تحذر التوراة في سفر التثنية (17:16) من العودة إلى مصر بحثًا عن القوة ، قائلة : ” وَلاَ يَرْجِعُ الشَّعْبُ إِلَى مِصْرَ … لِكَيْلاَ يَكْثُرَ لَكُمُ الْخَيْلُ” مؤكدةً أن الاعتماد على مصر قد يُعيدهم إلى حلقات الاستغلال والعبودية مره أخرى .

الرسالة المصرية :
في خطابٍات مُلهِمه للشعب المصري فى البيوت وفى العمل وفى الشوارع ، وجه الشعب المصري تحذيرًا صريحًا لإسرائيل : حيث يقولون ” لو دخلتوا مصر ستصبحون عبيداً كما كنتم فى عهد فرعون ” مُستحضرًا ذاكرته التي ترفض تكرار تجربة الاستهداف أو التهديد .
فالجيش المصري ، بحسب تصريحات الرئيس السيسي ، بات قادرًا على حماية الحدود وردع أي عدوان أياً كان نوعه او شكله ، مدعومًا بوحدة وطنية صلبة .

– التوراة وتاريخ العبودية : ” جعلوا حياتهم مُرَّةً بالعبودية ”
يصف سفر الخروج (1:11-14) معاناة بني إسرائيل في مصر : ” فَاسْتَعْبَدَ الْمِصْرِيُّونَ بَنِي إِسْرَائِيلَ بِعُنْفٍ ، وَجَعَلُوا حَيَاتَهُمْ مُرَّةً … بِالْعَمَلِ فِي الطِّينِ وَاللِّبْنِ ”
هذه الفترة التأسيسية في الهوية اليهودية تُذكِّر بأن مصر لم تكن أرض الخلاص ، بل ساحة للإضطهاد ، وهو ما يُعزِّز رسالة التحذير الحالية.

– مصر الحديثة قلعة السياده
لم تعد مصر كما تصفها التوراة أرضًا للاستعباد فقط ، بل تحولت إلى دولة قادرة على حماية نفسها وشعبها .
بينما تُشير النصوص التوراتية إلى أن الخلاص الحقيقي لبني إسرائيل كان بالخروج من مصر ، لا بالعودة إليها .

الخاتمة … السلام ممكن ، لكن الثمن باهظ
تُعلن مصر أن السلام خيارها الاستراتيجي ، ولكنها لن تتردد في استخدام كل أدوات القوة لردع أى عدوان .
فالرسالة الموجهة لإسرائيل تستند إلى نصوصها المقدسة نفسها ” اذْكُرْ أَنَّكَ كُنْتَ عَبْدًا فِي أَرْضِ مِصْرَ ، فَأَخْرَجَكَ الرَّبُّ إِلَهُكَ مِنْ هُنَاكَ ” (التثنية 5:15). فكما كان الخروج من مصر خلاصًا ، فإن العودة إليها ولو رمزيًّا عبر العدوان ستكون هلاكًا.

بهذه الروح ، يُجسِّد الشعب المصري إرادةً ترفض إستنساخ الماضي ، وتؤمن بأن الكرامة ، تُدافع عنها لا تُهدر .

حفظ الله مصر وشعبها العظيم
سنلتقى إن كان فى العمر بقيه

المقال مترجم للعبريه

בני מצרים מזהירים את ישראל… אתם תהפכו לעבדים אם תרצו לפגוע במצרים כנזכר בתורה

נכתב על ידי: איימן שאקר
סגן נשיא המחלקה לספרות

בעיצומה של ההסלמה האחרונה בין מצרים לישראל, במיוחד לאחר התבטאויות ישראליות שהעלו חשש לפגיעה בסכר הגבוה או פלישה לגבול מצרים, עלו אזהרות מצריות חזקות המבוססות על נוסחי התורה עצמה, שהזהירו את ילדי ישראל מלשוב למצרים או להסתבך בסכסוך עמה.

– אזהרה מקראית:
התורה בראשית (46,34) מדגישה את איסור ההתערבות במצרים, כפי שאומר יוסף לאחיו עם כניסתם למצרים, “כי כל רועה צאן תועבה למצרים”. פסוק זה משקף את הדיסוננס התרבותי והדתי בין שני העמים, ומצביע על כך שהיחסים עם מצרים טומנים בחובם סכנות של שיעבוד וסכסוך, שהתגלמו מאוחר יותר בספר שמות כאשר פרעה שיעבד את בני ישראל.

התורה גם מזהירה בספר דברים (ט”ז, יז) מפני החזרה למצרים בחיפוש אחר כוח, באומרה: “ולא ישוב העם למצרים… פן ירבו כוחך”, והדגישה כי התלות במצרים עלולה להחזיר אותם שוב לטבעות של ניצול ועבדות.

מסר מצרי:
בנאומים מעוררי השראה בפני העם המצרי בבית, בעבודה וברחוב, הוציא העם המצרי אזהרה ברורה לישראל: “אם תיכנסו למצרים תהפכו לעבדים כפי שהייתם בימי פרעה”, מזכירים את זכרו, שמסרב לחזור על חווית הכוונת או האיומים.
הצבא המצרי, לפי הצהרותיו של הנשיא סיסי, מסוגל כעת להגן על הגבולות ולהרתיע כל תוקפנות מכל סוג או צורה, הנתמכת באחדות לאומית מוצקה.

– התורה ותולדות העבדות: “מררו את חייהם בעבדות”.
ספר שמות (יא, א-י”ד) מתאר את סבלם של בני ישראל במצרים: “ויעשקו המצרים את בני ישראל באלימות ומררו את חייהם… בעבודת חימר ולבנים”.
תקופה מכוננת זו בזהות היהודית היא תזכורת לכך שמצרים לא הייתה ארץ ישועה, אלא זירת רדיפה, מה שמחזק את מסר הזהירות הנוכחי.

– מצרים המודרנית, מצודת הריבונות
מצרים, כפי שמתארת אותה התורה, אינה עוד רק ארץ עבדות, אלא הפכה למדינה המסוגלת להגן על עצמה ועל אנשיה.
בעוד שהטקסטים המקראיים מצביעים על כך שהישועה האמיתית של בני ישראל הייתה היציאה ממצרים, לא חזרתם אליה.

מסקנה… שלום אפשרי, אבל המחיר גבוה
מצרים מכריזה ששלום הוא הבחירה האסטרטגית שלה, אבל היא לא תהסס להשתמש בכל כלי הכוח כדי להרתיע כל תוקפנות.
המסר המופנה לישראל מבוסס על הטקסטים הקדושים שלה עצמם: “זכור כי עבד היית בארץ מצרים, וה’ אלוקיך הוציא אותך משם” (דברים טו, ה). כשם שהיציאה ממצרים הייתה ישועה, החזרה אליה, ולו באופן סמלי, באמצעות תוקפנות תהיה הרס.

ברוח זו מגלם העם המצרי רצון שמסרב לשחזר את העבר, ומאמין שהכבוד מוגן ולא מבוזבז.

אלוהים ישמור על מצרים ואנשיה הגדולים
ניפגש אם יש לו את שארית חייו